မိႈင္းတိုက္သူမ်ား

မိႈင္းတိုက္သူမ်ား

“သူတို႔က အေရးႀကဳံလာရင္ ၁၉၄၇ ဥပေဒမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ထည့္ခဲ့တာလို႔ ေျဗာင္လိမ္ေတာ့၊ ျပည္သူက အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ေတြရဲ႕ လွ်ာဟာ၊ သုံးေတာင္ဝတ္မိ္န္းမ ပါးစပ္ေလာက္ေတာင္ အမွန္စကား မေျပာဘူးရယ္လို႔ ထပ္အထင္ေသးၾကျပန္ပါေရာ . . . ”
----- ----- ----- ----- -----
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာေတာ့၊ လႈပ္ခတ္လာတဲ့ အေျခအေနေတြထဲမွာ ထူးျခားတာက ဒီ-ခ်ဳပ္ ပါတီကို နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာတာနဲ႔ လူထုကို ဘာသာေရးမိႈင္း၊ နကၡတ္ေဗဒင္ ယၾတာမႈိင္းေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာတာ ပါ။
ပါတီတခုက ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပတဲ့ တခ်ိဳ႕ပြဲေတြမွာ အင္အယ္လ္ဒီကို တိုက္ခိုက္တဲ့စာေတြ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တိုက္ခိုက္တဲ့စာရြက္ေတြေဝပါတယ္။ ဒီလိုေဝတာ ပုဒ္မ ၁၈ နဲ႔လည္း မၿငိ၊ တျခား ပုဒ္မေတြနဲ႔လည္း ၿငိပုံမရပါဘူး။ ဒီေန႔ထိ ဘယ္ဂ်ာနယ္၊ ဘယ္သတင္းစာမွာမွ အင္အယ္လ္ဒီကို အပုပ္ခ်တဲ့ စာေတြေဝတဲ့သူေတြကို သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူေတြက တရားဥပေဒနဲ႔အညီ ေဖာ္ထုတ္ေပးတာ၊ ဟန္႔တားတာ၊ အေရးယူတာ လုံးဝမေတြ႕ရပါဘူး။

ဒီလိုေအာက္တန္းက်တဲ့နည္းသုံးေလ၊ အင္အယ္လ္ဒီကိုသနားၿပီး မဲေပးမယ့္ လူမ်ားလာေလျဖစ္ေၾကာင္း လူထုက သေဘာေပါက္တယ္။ ဒီလို ေအာက္လမ္းနည္းေတြကို စီမံေပးေနတဲ့သူ ေတြသာ မသိၾကတာ။
စာေရးသူတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကၾကည့္ရတဲ့ ရာဇဝင္ကားေတြမွာ ဘုရင္ကို ပုဏၰားက ဂုံးတိုက္လို႔ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြ ႏွိပ္စက္ခံရၿပီဆိုရင္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္က ပုဏၰားနဲ႔ ဘုရင္ကို မုန္းၾက။ မင္းသား၊ မင္းသမီးကို သနားၾကေရာ။ ၿမိဳ႕ေပၚက ရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာေတာ့ ပရိသတ္က စိတ္နဲ႕ပဲ ပုဏၰားနဲ႔ဘုရင္ကို မုန္းၾကတာ။ ေတာၿမိဳ႕ ေလးေတြမွာဆို ေစ်းလာဝယ္ရင္း ရုပ္ရွင္ဝင္ၾကည့္တဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြရွိတာကိုး။ သူတို႔က ဟိုတုန္းက တမတ္တန္းေခၚတဲ့ ေရွ႕ဆုံးတန္းက ၾကည့္ၾကတာ။

ဒီေတာ့ ပုဏၰားက ဘုရင္ကို ဂုံးေခ်ာၿပီဆိုရင္၊ ပုဏၰားကိုဆဲၿပီး ေျပာင္းဖူးရုိးေတြ၊ ခဲလုံးေတြနဲ႔ ပိတ္ကားကို ပစ္ၾက ေပါက္ၾကပါေလေရာ။ ဘုရင္ကိုေတာ့ ရွင္ဘုရင္လုပ္ေနၿပီး စဥ္းစားဥာဏ္မရွိရေကာင္းလားဆိုၿပီး ဆဲၾက၊ ေျပာင္း ဖူးရုိးနဲ႔ ေပါက္ၾကျပန္ေရာ။

ခုလည္း ဒီ-ခ်ဳပ္ကို ေအာက္လမ္းနည္းေတြနဲ႔ ကေလးစကားေျပာရရင္ ဘလိုင္းႀကီးခြပ္ေနေတာ့၊ လူေတြက ေနႏွင့္ဦး။ မဲထည့္ကိုထည့္လိုက္မယ္ ဒီ-ခ်ဳပ္ကိုဆိုတဲ့ စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္မႈေတြျဖစ္လာေရာ။ ဗုဒၶတရားေတာ္အရ ကိုယ္စိုက္တဲ့အပင္ ကိုယ္ရိတ္သိမ္းရတာပါ။ တဖက္က တိုက္ခိုက္ေနသူေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပါတီ မဲႏိုင္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ၊ မူဆလင္ႏိုင္ငံျဖစ္သြားမယ္ ဘာညာသာရကာေတြနဲ႔ တိုက္တာကိုး။

ျမန္မာလူထုက ေအာက္လမ္းနည္းသုံးသူေတြထင္သေလာက္၊ မတုံးမအၾကေတာ့၊ ကဲ- တကယ္မူဆလင္ႏိုင္ငံ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္၊ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံၿပီး၊ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ ကိုယ့္ျပည္သူကို ျပန္သတ္၊ ရဟန္းသံဃာကို ျပန္သတ္သူေတြထက္စာရင္ ေတာ္ေသးတာပဲလို႔ ရႊဲ႕ေျပာသူေတြေတာင္ ရွိလာပါတယ္။
အေျခခံဥပေဒေတြကို ေလ့လာထားတဲ့သူေတြက၊ ၁၉၄၇ ဥပေဒမွာ ေရာ၊ ၁၉၇၄ ဥပေဒမွာ ပါ သမၼတျဖစ္ရမယ့္ အရည္အခ်င္း ကန္႔သတ္ခ်က္မွာ၊ သားသမီး ေခၽြးမ၊ သမက္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္မပါဘူးဆိုတာ သိၾကတယ္။

သူတို႔က အေရးႀကဳံလာရင္ ၁၉၄၇ ဥပေဒမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ထည့္ခဲ့တာလို႔ ေျဗာင္လိမ္ေတာ့၊ ျပည္သူက အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ေတြရဲ႕ လွ်ာဟာ၊ သုံးေတာင္ဝတ္မိ္န္းမ ပါးစပ္ေလာက္ေတာင္ အမွန္စကား မေျပာဘူးရယ္လို႔ ထပ္အထင္ေသးၾကျပန္ပါေရာ။ သူတို႔က အရင္တုန္းက ရည္းစားအိမ္သြားဖို႔ ဘတ္စ္ကားစီးခဲ့ရ တာတို႔၊ တပ္ထဲဝင္ဖို႔ စစ္သားစုေဆာင္းေရးကို သူငယ္ခ်င္းက စက္ဘီးေပၚတင္ၿပီး လိုက္ပို႔ရတာတို႔ ( လိုင္းကားခ တမတ္မရွိလို႔) ဆိုတာေတြကို ေယာင္လို႔ေတာင္ သတိမရေတာ့ဘဲ၊ ကားႀကီးကားငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႕ စည္းစိမ္ အလွ်ံအပယ္နဲ႔ ေနရတဲ့ဘဝေတြကိုး။ ျပည္သူၾကားမဆင္းေတာ့ သူတို႔ကို လူေတြ ဘယ္ေလာက္အထင္ေသး တယ္။ ရြံ႕ရွာစက္ဆုပ္ၾကတယ္ဆိုတာ မသိၾကေတာ့ဘူး။ ဒီလို ေအာက္တန္းစားနည္းေတြသုံးတဲ့အတြက္ တကယ္္ထိခိုက္ေနတာက လုပ္ေပးသူေတြမဟုတ္ဘူး။ မျမင္ရတဲ့ မ်က္ႏွာမည္းႀကီးေတြ၊ လက္မည္းႀကီးေတြဆို ေတာ့ ဒီ- ခ်ဳပ္က အျမတ္ထြက္ပါတယ္။

လတ္တေလာ လာေနတဲ့ မႈိင္းက၊ ေဗဒင္ နကၡတ္ ယၾတာမႈိင္း။ ဒီမိႈင္းကေတာ့ လူထုအတြက္ အသစ္မဟုတ္ေပ မယ့္၊ အလွဴပြဲေတြမွာ တရားပြဲေတြမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မေကာင္းေၾကာင္း၊ အင္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕ မေကာင္း ေၾကာင္းေဝတဲ့ စာရြက္ေတြထက္ ထိေရာက္မႈ ပိုရွိႏိုင္တယ္။ မဲအတြက္ မဟုတ္ရင္ေတာင္၊ ျပည္သူက အေကာင္းမျမင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတေယာက္ရဲ႕ပုံရိပ္ကို စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ၿပီး၊ ေဝဝါးေစတာ၊ အေတြးေထြျပားေစတာေတြ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းမႈပါ။
ကမၻာေပၚက လူသားအားလုံး အတိတ္ေတြ၊ နမိတ္ေတြ၊ တန္ခိုးရွင္ေတြ ဖန္တီးရွင္ေတြကို ယုံၾကေၾကာင္း၊ ဘာသာေရးစာေပေတြ၊ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈဆိုင္ရာ စာေပေတြကိုေလ့လာၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ မေျပာ ပေလာက္တဲ့ လူနည္းစုေလာက္သာ ဒီလိုယုံၾကည္မႈေတြက ကင္းလြတ္ၾကပါမယ္။

ေနာက္တခ်က္က လူ႔သဘာဝပါ။ ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ အတိုင္း၊ လူက မိမိကိုယ္မိမိ အခ်စ္ဆုံးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ႀကိဳသိခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္ရဲ႕ အနာဂတ္ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္၊ ေဗဒင္၊ နကၡတ္၊ လက္ဖြဲ႕ အေဆာင္ ယၾတာ၊ လကၡဏာ၊ ဓာတ္၊ နတ္ေတြကိုလည္း အသုံးခ်ဖို႔ႀကိဳးစားၾကတယ္။

ဒီအခ်က္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္သေဘာေပါက္သူေတြက၊ ဒီလို မိမိကိုယ္မိမိ ခ်စ္တဲ့ေဇာႀကီးၿပီး၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြမ်ားတဲ့ လူေတြကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္စားလို႔ရလာပါေတာ့တယ္။ ဥပမာ - လူေတြဟာ ေဗဒင္၊ လကၡဏာကို အေပ်ာ္မၾကည့္ၾကပါဘူး။ အခက္အခဲတခုႀကဳံရင္၊ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵက ကိုယ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းထက္ အမ်ား ႀကီးပိုေနရင္၊ ရုိးရုိးနည္းလမ္းသုံးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ နတ္တို႔ ဓာတ္တို႔ ေဗဒင္တို႔ အားကိုးရေတာ့မယ္။ ဒီေတာ့ အပူရုပ္နည္းနည္းေပါက္ေနသူကို ေဗဒင္ဆရာက၊ “ဝမ္းနည္းစရာ ကိစၥေတြမ်ားေနၿပီ မဟုတ္လားလို႔“ စေျပာ ၿပီး က်ဳံးသြင္းႏိုင္သလို၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔လာသူကိုေတာ့ “အႀကံအစည္ေတြက မ်ားေနတယ္။ ႀကီးေနတယ္“ ဆိုတဲ့ စကားဦးသမ္းၿပီး ကိုယ့္ဘက္ဆြဲယူရင္း အလိုက္အထိုက္ ေဟာလို႔ရၿပီေလ။ ဒီေလာက္ပစ္သြင္းလိုက္ရင္၊ တဖက္ ကလူက သူဘာေၾကာင့္ လာေၾကာင္းစေျပာေတာ့မွာကိုး။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က၊ တီဗြီေပၚမွာ စာဖတ္သူတို႔ ရုပ္သံလိုင္းကေန ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေဗဒင္နကၡတ္ဆရာ စံဇာဏီဘိုက ၁၉၈၉ ကတည္းက ေထာင္ထဲမွာ၊ ဆရာမင္းသိခၤက ၂၀၁၅ ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သမၼတျဖစ္မယ္လို႔ ေဟာခဲ့တယ္ဆိုလိုက္တာကိုး။

ဒီေတာ့ ၅၉(စ)နဲ႔ကာကြယ္ထားတဲ့ၾကားက၊ ဒါနဲ႔ေတာင္ မလုံေလာက္ေသးဘူးထင္လို႔ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ေရာက္ေအာင္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမဲဖ်က္ေနပါရဲ႕ စံဇာဏီဘိုလို ေဗဒင္လကၡဏာ အေက်ာ္အေမာ္ႀကီးက တီဗီြေပၚကေန တိုင္းသိျပည္သိေျပာလိုက္ေတာ့ တဖက္က ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားပုံရ ပါတယ္။

ခ်က္ခ်င္း မေႏွးမေႏွာင္းမွာပဲ ေဗဒင္နကၡတ္ေဟာစတမ္းသာမက ဘုရားဗ်ာဒိတ္ေတြပါပါတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေရး ဘုန္း ေတာ္ဘြဲ႕ေတြ ထြက္လာေတာ့တာပါပဲ။ စံဇာဏီဘိုပစ္လိုက္တဲ့ခဲက အဲဒီေလာက္ကို အရွိန္ျပင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္ဗိုလ္လူထြက္ ေဗဒင္နကၡတ္ဆရာေလးကို သမတဲ့ သေရာတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ အလွ်ိဳလွ်ိဳ ထြက္လာျပန္ပါေရာ။ အင္း - ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳလႈပ္ခတ္ပုံေတြက လိုင္းစုံလာၿပီ။ မႈိင္းတိုက္ပုံစုံလာၿပီ။

ကဲ - ျမန္မာျပည္သူတို႔ေရ၊ စာေရးသူက လူတတ္လူသိႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔အတူ စဥ္းစားၾကရေအာင္ေနာ္။ ပထမဆုံး စဥ္းစားရမွာက ဧရာမမႈိင္းလုံးႀကီးကို စလႊင့္လိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ဆရာစံဇာဏီဘို အေၾကာင္း။ သူက ရုိးရုိး ေဗဒင္ဆရာ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ ေထာင္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ လည္ပတ္ေနသူ။ ၿပီးေတာ့ ဘာကိုမွ အမႈမထားသလို အင္မတန္ ကြက္ေက်ာ္ျမင္သူ။

၂၀၁၅ ဒီဇင္ဘာ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ရင္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္၊ မျဖစ္ခဲ့ရင္ လက္ရွိသူ႔ ပရိသတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊဟာ ဗ်ာဒိတ္ရထားသူပါဆိုတဲ့၊ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း ေဗဒင္ဆရာေဇယ်ာကိုရဲ႕ ပရိသတ္ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ဆို ဆရာေဇယ်ာကိုကို ကၽြန္မက ယေသာဓယာေလာင္းလား၊ ကၽြန္ေတာ္ က အရွင္သာရိပုတၱရာေလာင္းလား ေမးမယ့္လူေတြ တန္းစီကုန္မွာကိုး။
ေဗဒင္နကၡတ္ဆရာဆိုတာ ဒီေလာက္ေတာ့ႀကိဳျမင္ၿပီးသား။ ၁၉၈၉ တုန္းက ဆရာမင္းသိခၤေဟာခဲ့တာလို႔ေျပာ ထားေတာ့၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတမျဖစ္ေတာ့ေရာ၊ သူဘာမွျဖစ္မသြားဘူးေလ။ ဆရာမင္းသိခၤဆိုတာ လည္း ကြယ္လြန္ၿပီမို႔ ဘယ္သူက မမွန္တာေတြေဟာသြားပါလိမ့္လို႔ ဘယ္ေနရာ လိုက္ေမးၾက၊ ရန္ေတြ႕ၾကရမွာ တဲ့တုန္း။

စံဇာဏီဘို ပစ္လိုက္တဲ့ခဲက တည့္တည့္မွန္သူေတြခမ်ာ ဘယ္ေလာက္တုန္လႈပ္သြားၾကသလဲဆိုတဲ့ အေျဖက ဘုရားဗ်ာဒိတ္ပါရတဲ့သူအျဖစ္ အနားယူစာဖတ္ေနသူႀကီးကို ပို႔ေဆာင္ေပးရပါေတာ့တယ္။ ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာ ျပည္သူေတြနဲ႔ စာေရးသူ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကပါစို႔ရဲ႕။

ျမန္မာအမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ဗုဒၶဘာသာကို အေလးအနက္သိသူနည္းၿပီး၊ မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ ေတြမ်ားေနလို႔၊ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီလို လွိမ့္လုံးေတြ၊ ဖိန္႔လုံးေတြနဲ႔ မႈိင္းတိုက္လို႔ရေနတာပါ။
ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုက ၅၅၀ ဇာတ္ကို ဘုရားေလာင္းႏုစဥ္ဘဝျဖစ္စဥ္ေတြ၊ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ကို ဘုရား ေလာင္းရဲ႕ေနာက္ဆုံး ဆယ္ဘဝအျဖစ္ လက္ခံထားၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက ဒါကို လုံးဝမယုံၾက ပါဘူး။ နည္းနည္းမွမယုံတဲ့ အဘႀကီးတေယာက္အေၾကာင္း ေနာင္လိုအပ္ရင္ေရးပါမယ္။ ဒီမွာေတာ့ ယုံတဲ့ ရႈေထာင့္က ရပ္ၿပီး ေရးမွာပါ။
ဘုရားေလာင္းႏုစဥ္ဘဝျဖစ္စဥ္ ဇာတ္ေတာ္ ၅၅၀ လို႔ စာေရးသူတို႔ ေျပာၾကေရးၾကေပမယ့္၊ တကယ္က ဇာတ္ေတာ္ ၅၄၇ ပဲရွိတာပါ။ ဒီဇာတ္ေတာ္ေတြကို ေလ့လာလိုက္ရင္ ေယဘုယ်အခ်က္ ၄ ခ်က္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းက တိရစၦာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျဖစ္ရာဘဝမွာ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားတယ္။ တျခားသူေတြကို ကယ္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ လမ္းညႊန္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံတယ္။စြန္႔ျခင္းႀကီး ဆယ္ပါးကို စြန္႔ၿပီး ပါရမီျဖည့္တယ္၊ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ကို ျဖစ္ရာဘဝတိုင္းမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ဘုရားေလာင္းရဲ႕ေနာက္ဆုံး ဆယ္ဘဝဆိုတဲ့ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕မွာေတာ့ ဘုရားေလာင္းက လူ႕ဘဝေတြပဲ က်င္လည္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဇာတ္ေတာ္ ၅၅၀ တုန္းကလိုပဲ၊ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားတယ္။ ညည္းခံမႈႀကီးမား တယ္။ ဇြဲလုံ႔လႀကီးတယ္။ စြန္႔ျခင္းႀကီး ဆယ္ပါးကိုစြန္႔တယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရား လက္ကိုင္ထားတယ္။ ဒါ ဘုရားမျဖစ္ေသးတဲ့ အေလာင္းအလ်ာဘဝမွာ ျဖည့္ရတဲ့ ဘုရားေလာင္းရဲ႕ ပါရမီေတြပါ။

ဒီေတာ့ စာဖတ္သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လက္ရွိျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူ ဘယ္သူရွိသလဲ။ အေျဖရွာၾကည့္ပါ။ ဘုရားအေလာင္းဘဝတိုင္းထိန္းတဲ့ သီလရွိပါေသးတယ္။ ဘုရားအေလာင္းက ႏုစဥ္ဘဝေတြ မွာ လူဆိုးလည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဇာတ္ေတာ္ေတြရဲ႕အဆိုအရ ဘုရားေလာင္းဟာ ကံငါးပါးအနက္ ဘယ္ဘဝမွာမွ မုသာဝါဒ (လိမ္ညာ၊ မေကာင္းေျပာမႈ)ကို မက်ဴးလြန္ခဲ့ပါဘူးတဲ့။

ကဲ ျမန္မာတို႔တေတြ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္း ည ၈ နာရီသတင္းေၾကညာခ်ိန္မတိုင္မီ တီးတဲ့တီးလုံးကို ေနာင္ပိန္ ေနာင္ပိန္လို႔ ေျပာရမယ့္အစား၊ ေျဗာင္လိမ္ ေျဗာင္လိမ္ တိန္ တိန္လို႔ လူပ်က္ေတြပ်က္ခဲ့တာ မွတ္မိၾကမွာပါ။ အခုပဲ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒က သူ႔ကိုမယုံၾကသူမ်ား ဥပေဒကို ယုံပါေျပာေနၿပီေလ။ လက္ရွိေရြး ေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ကို ဘယ္သူက ခန္႔တာတဲ့တုန္း၊ အဲဒီ ခန္႔တဲ့သူေနာက္မွာ ဘယ္သူရွိေနသတဲ့တုန္း ဆိုတာ လက္ရွိျမန္မာလူထု အသိပါပဲေလ။

ကဲ ေနျပည္ေတာ္က ဘုရားဗ်ာဒိတ္ရၿမိဳ႕ေတာ္၊ ေနျပည္ေတာ္ကို တည္ေထာင္သူက ဘုရားေလာင္းအျဖစ္ ဗ်ာဒိတ္ရထားသူလို႔ဆိုတာကို ဘုရားေလာင္းဘဝျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ဆက္တိုင္းတာၾကတာေပါ့။
ဘုရားေလာင္းက ျဖစ္ရာဘဝမွာ အနစ္နာခံခဲ့တယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားေနာက္လိုက္ေတြ ေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ဟာ လွ်ပ္စစ္မီးထိန္ထိန္ၿငီးေနခ်ိန္မွာ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ မိုင္နည္းနည္းပဲေဝးတဲ့ အနီး အနားက ရြာေတြမွာ မီးလုံးဝမရတဲ့ ရြာအေတာ္မ်ားပါတယ္။ အခု ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲနီးေတာ့ မီးရေအာင္လုပ္ ေပးတယ္ၾကားရတာေတြ ရွိပါတယ္။

ေနျပည္ေတာ္တည္ဖို႔ ေနရာဖယ္ေပးရတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ၊ ေလွ်ာ္ေၾကးမရေပမယ့္ ဒီေနရာေတြမွာ ေဆာက္တဲ့ ဝန္ႀကီးအိမ္၊ ဝန္ကေလးအိမ္၊ ထိပ္တန္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအတြက္ အိမ္ေတြက နန္းေတာ္ႀကီးေတြလိုပဲ ခန္႔ညားလိုက္တာတဲ့။ အဲဒီမွာ နန္းတည္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အလြန္ဆိုးသတင္းနဲ႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ သမီးေတာ္ေတြဆို တာ အေမအရြယ္ေတြက ဒူးေထာက္ခစားရတာဆိုပဲ။
အဲဒီ ေပတံနည္းနည္းနဲ႔တိုင္းရင္ေတာင္ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း ေဗဒင္နကၡတ္ပညာရွင္ေလး အမႊမ္းတင္ေပးရတဲ့ ဗ်ာဒိတ္ ရ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ဘုရားေလာင္း ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ စာဖတ္သူမ်ားကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ၾကပါၿပီ။

ပညာရွင္တဦး လက္ေတြ႔ေျပာသြားတာေလး မွ်ေဝပါဦးမယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ကုလသမဂၢက စီးပြားေရး ဆိုင္ရာအဖြဲ႕တဖြဲ႕မွာ ထိပ္တန္းရာထူးတာဝန္ယူခဲ့သူတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးသက္ထြန္းဆိုသူ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာ ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက နဝတ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ ဦးသက္ထြန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး စိုးရိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဆင့္ဆင့္ႀကိဳးစားၿပီး၊ တာဝန္အရွိဆုံးပုဂၢိဳလ္ႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ကံအား ေလ်ာ္စြာ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးဦးသက္ထြန္းက တိုင္းျပည္စီးပြားေရးနာလန္ျပန္ထူေစဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံအခ်က္ေတြကို ရွင္းျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျပာရင္းကပဲ သူေျပာတာေတြကို တာဝန္အရွိဆုံး ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဘာမွ နားမလည္ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။
သူ႔ကို တာဝန္အရွိဆုံး ပုဂၢိဳလ္ႀကီးျပန္ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ ပက္လက္လန္ေစတဲ့စကားပါတဲ့။ သစ္ခုတ္လို႔ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ခရုိနီလို႔ အေျပာခံေနရသူရဲ႕နာမည္ကို ပါးစပ္က ရြတ္လိုက္ၿပီး၊ အဲဒီလို လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ တိုင္းျပည္မွာရွိမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးကို ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာသတဲ့။ ဒါကိုၾကားရေတာ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ တဦးအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕စီးပြားေရးအတြက္ အေတာ္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ခဲ့သူပါ။ ဒီလို ဥာဏ္ပညာရႈေထာင့္အရ တိုင္းရင္လည္း ဘုရားဗ်ာဒိတ္ရ ဟုတ္၊ မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္လို႔ရၾကမွာပါ။

ျမတ္စြာဘုရားပြင့္လာတာ၊ အဝိဇၨာ (မသိမႈ)ကို သိမႈ (ဝိဇၨာ)အျဖစ္ သြန္သင္ဖို႔ပါ။ ဗုဒၶတရားမွာ အဓိကက အမွန္သိမႈဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပါ။ လူေတြကို အမွန္သိေစဖို႔မလုပ္ဘဲ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္တခု၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတခု အတြက္ အသိမွား အျမင္မွားေတြ သြတ္သြင္းေပးတာ၊ ဗုဒၶလမ္းစဥ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒဝဒတ္လမ္းစဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ရာသက္ပန္ ကုလားထိုင္ကို လူတေယာက္တည္းက ထိုင္ၿပီး လူအမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ ခြင့္မရေအာင္ ကာကြယ္တဲ့ စနစ္က်င့္သုံးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဝါဒပါ။ လူေတြကို လွည့္ဖ်ားၿပီး ၾကမ္းပိုးကို လိပ္လို႔ ေျပာသူကေျပာေပမယ့္၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ ကုိယ္ပိုင္အသိဥာဏ္ခိုင္ခံ့ေနရင္ၾကမ္းပိုးကို ၾကမ္းပိုးလို႔ပဲျမင္လာမွာ ပါ။

အဲဒီလိုပဲ မႈွိင္းတိုက္တာကို မႈိင္းလို႔ျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္အသိဥာဏ္ကို ေဝဝါးေစသူေတြရဲ႕ ရန္က လြတ္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ လာမယ့္မႈိင္းေတြကေတာ့ တလိႈင္းၿပီး တလႈိင္းျဖစ္ႏိုင္တာမို႔ သတိတမာန္ ဥာဏ္ေျမကတုတ္ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔။

ခင္ႏွင္းဦး

(မွတ္ခ်က္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီးက ေလာကနဲ႔ လူသားတို႔ေကာင္းက်ိဳးကိုေရွး႐ႈၿပီး ေဗဒင္သုံးပုံကို ကြယ္ေဖ်ာက္ခဲ့တယ္လို႔ က်မ္းဂန္က ဆိုပါတယ္။)

 

News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)